این مطلب به مناسبت سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران تقدیم میگردد:
***
«چاووشیان نائینی»ها:
...انقلاب اسلامی ایران به تازگی به ثمر
رسیده. ولی بقایا و پسمانده های رژیم گذشته به شیوه های مختلف در صدد ضربه
زدن به این نهال نوپا و برآمده از توده های مردم هستند. در آبادان (به دلیل
واقع شدن پالایشگاه نفت) این تهدیدها به شکل و شمایل دیگری بود: بمب گذاری
و انفجار خطوط لوله حاوی نفت و گاز، که مسیرهای انتقال انرژی و مواد
اوّلیّهء پالایشگاه بودند، چه در خود شهر و چه در جادّهء آبادان-ماهشهر،
کار را بر صنعتگران عرصهء نفت و گاز دشوار ساخته بود.
به همین دلیل تشکّلی تحت عنوان «پاسداران خطوط لوله نفت و گاز» برای حفاظت و پیشگیری و حفاظت از این مسیرها به وجود آمد. این گروه، شهدایی هم در این راه تقدیم کرد که از آنجمله «شهید پرویز چاووشیان نائینی» بود. گفت و شنود بیشتر در این خصوص را به عزیزان پیشکسوت در عرصهء نفت و گاز واگذار میکنم. برادر دیگر، یعنی «شهید بهزاد چاووشیان نائینی»
هم جزو نخستین شهدای بمباران پالایشگاه آبادان است که در ششمین روز جنگ
تحمیلی به شهادت رسید. یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد!...
***
«طبرزدی»ها:
پنج برادر که سه تاشان جانباز و دوتاشان شهید شده اند.
«احسان الله طبرزدی»؛ به قول یکی از رزمندگان آبادان «اصلاً نیاز به معرّفی ندارد!»:
زندانی سیاسی و محکوم به اعدام در پیش از انقلاب اسلامی، عضو شورای فرماندهی و مسوول واحد گزینش و استخدام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آبادان، و از فرماندهان عملیّات ایذایی «جبههء روستای مارِد» که در همانجا هم به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
نویسنده و محقّق برجستهء جنگ «جانباز حاج نعمت الله سلیمانی خواه»:
اگر بخواهیم بگوییم که «احسان» که بود، مثنوی هفتاد من کاغذ میشود. اصلاً
به تنهایی باید دربارهء این دو برادر، کتابی را مستقلّ تألیف کرد.
کوچکترین برادرش «دکتر بهروز طبرزدی»: گزینش
و استخدام در سپاه آبادان به آسانی و بدون عبور از فیلتر «احسان» ممکن
نبود! یعنی اینکه اگر در جلسهء مصاحبه، بدون مطالعهء کتابهای «انسان و
ایمان»، «انسان کامل»، «خدمات اسلام و ایران» و ... حاضر میشدی، محال بود
که «احسان» زیر بار ضعف معلومات و کمکاری تو برود! همیشه میگفت که: یک
پاسدار باید «بهترین» باشد و سرآمد همه...
رزمندهء جانباز «احمدرضا ناظمی»: حتّی شخصیّتی مثل «سردار شهید خسرو امینیان» برای عبور از فیلتر احسان خیلی سر دوانده شد! و اونقدر رفت و اومد تا بلأخره تأییدیّهء استخدامی را از ایشان دریافت کرد.
خلاصهء مطلب اینکه «احسان» در همه چیز سرمشق و الگو بود، حتّی در برگزاری مراسم عروسی ساده و بی آلایشش، که با حضور همرزمان پاسدارش برگزار شد. همان مراسمی که مرحوم آیت الله جمی(ره) انگشتر ازدواج را در دستش کرد...
«ابوذر طبرزدی»؛ عضو مؤثر «کمیتهء عشایر آبادان» که سرپرستی اش را مرحوم آیت الله حاج شیخ عیسی طُرفی(ره) به عهده داشت؛ و عضو واحد تبلیغات و انتشارات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آبادان. او و شهیدان: «مقداد(فریدون) تُرکی زاده» و «احمدرضا لیراوی» اُنس و رفاقتی دیرینه داشتند. حتّی تغییر نامش از «تیمور» به «ابوذر» هم تحت تأثیر همین دوستی قرار گرفت. «ابوذر»، نماد واقعی و مجسّم «السّابقون السّابقون» بود، و شهادت «مقداد» و حتّی پدر همسرش «بسیجی شهید اسدالله بهرامی ده توتی» عزمش را در وصال یار، بیش از پیش جزم میکرد.
«پدرم» میگوید: من چند نفر از شهداء را دقیقاً یا یکروز یا چندساعت قبل از شهادتشان دیدم؛ یکیشان «ابوذر»
بود. در جایی همدیگر را دیدیم و یکدیگر را در آغوش کشیدیم، بعد از
احوالپرسی و گفتگویی کوتاه خداحافظی کردیم. فردای همون روز شنیدم که بر اثر
اصابت گلولهء خمپاره که در تقاطع یکی از خیابانهای فرعی منتهی به «خیابان شهرداری آبادان» حادث شد، او که سوار بر ترک موتور و به همراه «شهید احمدرضا لیراوی» بوده، به شهادت می رسد...
