شهید احمد مکیان رمضان 1401
| دوشنبه, ۱۵ فروردين ۱۴۰۱، ۰۲:۴۳ ب.ظ
هستی من یک جان بود که به پای قدم رهبر عزیزم و امت حزب الله فدا کردم؛
ولی افسوس که یک جان بود کاش چندین جان داشتم و آنها را به پای رهبرم و به کوی عشق حسین علیه السلام می ریختم
و به اندازه ی یک لبخند او را شاد می کردم.
شهید مدافع حرم احمد مکیان
کَانَ کُلٌّ کَیانی نَفْسًا ضَحّیْتُ بِهَا عِنْدَ
أَقْدَامِ قَائِدِی الْعَزِیزْ وَأُمِّةِ حِزْبِ اللَّهِ
وَلَکِنْ لِلْأَسَفْ ، کَانَتْ نَفْسًا وَاحِدَة ،
یا رَیتْ ، لَوْ کُنْتُ اِمْتَلِکُ غَیْرَ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ
لَضَحّیْتُها عِنْدَ أَقْدَامِ قَائِدِی وَ فِی حُبِّ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامْ
لِکَی أجْعَلَهُ سَعیدًا بِقَدْرِ اِبْتِسَامَةٌ .
- ۰۱/۰۱/۱۵