همت عالی

آدم چندوجهی ای بود. از سویی جنگنده و نظامی به تمام معنا و از دیگر سو لطیف و هنرمند! توی یک درگیری که آتش تهیه شدید دشمن نفسمان را بند آورده بود. یک شیار ، دور از دید دشمن گیر آورده بود و خشاب هفتادتایی گذاشته بود روی اسلحه و ÷شت سرهم می فرستادشان جهنم. کلی جنازه از بعثی ها روی هم تلنبار کرد.

کردستان که بودیم، کمترین فراغتی که دست می داد، قلم مو و رنگی می خرید و می رفت روی دیوار خونه های کردها را رنگ زمینه می زد و یک شعار یا حدیثی می نوشت. خطش معمولی بود اما همتش عالی