به امید رسیدنِ خبرِ شهادتم!
| سه شنبه, ۱۱ شهریور ۱۳۹۹، ۱۱:۳۹ ق.ظ
به امید رسیدنِ خبرِ شهادتم!
به علت فقر مالی نتوانست به مدرسه برود و فقط در مکتب، قرآن را فرا گرفت.
🔸برای کار راهی کشورهای همسایه و پس از بازگشت، به دستفروشی مشغول شد.
🔸در سال ۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد؛ ولی در حین تولد نوزاد، همسرش را از دست داد.🔸با شروع طولانی ترین جنگ قرن که بیش از ۶۰ کشور بر ایران تحمیل کردند، داوطلبانه به جبهه رفت و در به عنوان آر.پی.جی زن مشغول به خدمت شد.🔸سرانجام قاضی کوبی در جبهه کرخه نور و بر اثر اصابت گلوله به سر و سینه به شهادت رسید.💠این بعثی ها آنقدر ترسو هستند که وقتی الله اکبر را می شنوند، خود را تسلیم می کنند، در حالی که اگر لوله تانک را روبروی ما بگیرند، ما اسلحه بر زمین نمی گذاریم و قلب سپاه آنان را نشانه می گیریم. به امید روزی که خبر شهادتم به شما برسد! ( از وصایای شهید)
- ۹۹/۰۶/۱۱